ΙΕΡΕΑΣ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Δος μου κι εμένα άνεση, Παναγιά μου,
πριν ν’ απέλθω και πλέον δεν θα υπάρχω.(Αλεξ. Παπαδ.)

Τρίτη, Ιουνίου 06, 2017

Η γλώσσα των αγγέλων


Θείῳ καλυφθεὶς ὁ βραδύγλωσσος γνόφῳ.
Ἐρρητόρευσε τὸν θεόγραφον νόμον·
Ἰλὺν γὰρ ἐκτινάξας ὄμματος νόου,
Ὁρᾷ τὸν ὄντα, καὶ μυεῖται Πνεύματος
Γνῶσιν, γεραίρων ἐνθέοις τοῖς ᾄσμασιν

Ἔρρηξε γαστρὸς ἠτεκνωμένης πέδας,
Ὕβριν τε δυσκάθεκτον εὐτεκνουμένης,
Μόνη προσευχὴ τῆς Προφήτιδος πάλαι
Ἄννης, φερούσης πνεῦμα συντετριμμένον,
Πρὸς τὸν δυνάστην, καὶ Θεὸν τῶν γνώσεων


Η ελληνική γλώσσα έρχεται από τα βάθη των αιώνων να υμνήσει και να προσκυνήσει το Πανάγιο Πνεύμα, την μέρα πού εκείνο διαμερίστηκε σε γλώσσες πύρινες και ένωσε τον εσκορπισμένο ασυννενόητο κόσμο. Γι αυτό μιλήθηκε από γενεές των ανθρώπων, γι αυτό καταγράφηκε, γι αυτό ύμνησε, περιέγραψε, ιστόρησε, δοξολόγησε, χαράχτηκε σε πέτρες και καρδίες ως καινή διαθήκη μεταξύ των ανθρώπων και του Θεού για να διακονήσει την προσκύνηση και τον ύμνο στην αγία Τριάδα.
Λυτήριον κάθαρσιν ἀμπλακημάτων,
Πυρίπνοον δέξασθε Πνεύματος δρόσον,
Ὦ τέκνα φωτόμορφα τῆς Ἐκκλησίας,
Νῦν ἐκ Σιὼν γὰρ ἐξελήλυθε νόμος,
Ἡ γλωσσοπυρσόμορφος Πνεύματος χάρις.

Ό,τι πιό πλούσιο, πιό βαθύ, πιό ωραίο και υψηλό, ει τις αρετή και εί τις έπαινος, ει τίς ίαμβος ή αναίπαιστος, εί μέτρον και κάλλος, εί ως κάλαμος γραμματέως οξυγράφου, ει ως γλώσσα ρήτορος γλυκυφθόγγου,έρχεται ως θεραπαίνιδα του Θεού να το υπηρετήσει, να το κάνει αιώνιο, να του δώσει ουσία,να το κάμει άφθαρτο!Και άφθαρτο γίνεται όταν εμπνέεται από το Πνεύμα το Άγιον πού την όρισε, θα λεγε κανείς, προ αιώνων, για να δογματίσει στον κόσμο και να αποκαλυφθεί θείοις ρήμασι!
Λύει τὰ δεσμὰ καὶ δροσίζει τὴν φλόγα,
Ὁ τρισσοφεγγὴς τῆς θεαρχίας τύπος,
Ὑμνοῦσι Παῖδες, εὐλογεῖ δὲ τὸν μόνον,
Σωτῆρα καὶ παντουργόν, ὡς εὐεργέτην,
Ἡ δημιουργηθεῖσα σύμπασα κτίσις

Χαίροις Ἄνασσα, μητροπάρθενον κλέος.
Ἄπαν γὰρ εὐδίνητον εὔλαλον στόμα,
Ῥητρεῦον, οὐ σθένει σε μέλπειν ἀξίως.
Ἰλιγγιᾷ δὲ νοῦς ἅπας σου τὸν τόκον
Νοεῖν· ὅθεν σε συμφώνως δοξάζομεν

 Άξια ο ποιητής λέγει και ομολογεί και πιστεύει πώς:
Ὅταν κάποτε φύγω ἀπὸ τοῦτο τὸ φῶς
θὰ ἑλιχθῶ πρὸς τὰ πάνω ὅπως ἕνα
ρυακάκι ποὺ μουρμουρίζει.
Κι ἂν τυχὸν κάπου ἀνάμεσα
στοὺς γαλάζιους διαδρόμους
συναντήσω ἀγγέλους, θὰ τοὺς
μιλήσω ἑλληνικά, ἐπειδὴ
δὲν ξέρουνε γλῶσσες. Μιλᾶνε
μεταξύ τους μὲ μουσική.

από ανάρτηση μας στο FB

Δεν υπάρχουν σχόλια: